بررسی و توجیه “هزینه – فایده” فعالیت مراکز اقامتی درمان و بازتوانی معتادان

۱ – میزان خسارتی که هر فرد معتاد سالانه به کشور وارد می کند بالغ بر ۸۰۰ میلیون ریال گزارش شده است(ستاد مبارزه با مواد مخدر). براساس این گزارش روزانه هر فرد معتاد حدود ۲۲۰ هزار تومان هزینه برای دولت تحمیل می کند. طبق گزارش دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر حدود ۱۱.۷ درصد تولید ناخالص ملی(GDP) کشور برای خسارات ناشی از مواد مخدر هزینه می شود.

۲ – ظرفیت مراکز اقامتی درمان و بازتوانی معتادان تحت نظارت سازمان بهزیستی حدود ۵۰ هزار نفر تخت است. با استناد به ۵۰ هزار نفر معتاد مقیم در مراکز مذکور و با احتساب ۲۲۰ هزار تومان روزانه هزینه خسارت هر نفر از معتادان به کشور، براین اساس روزانه یک ارزش افزوده معادل ۱۱ میلیارد تومان و سالانه بیش از ۴۰۰۰ هزار میلیارد تومان برای دولت ایجاد می کند (بیش از دو برابر کل اعتبارات مربوط به حوزه اعتیاد در سال ۱۴۰۲ ). در واقع ارزش افزوده ناشی از فعالیت مراکز اقامتی درمان و بازتوانی معتادان البته هنگامی که ارتقاء سلامت و بهداشت، کاهش جرم و جنایت و خروج معتادان از بازار تقاضای مصرف مواد و سیستم عرضه و توزیع مواد مورد محاسبه قرار بگیرد، توجیهات “هزینه – فایده“ فعالیت مراکز اقامتی درمان و بازتوانی معتادان کفه ترازو را شدیداً به سود خود سنگین می کند.

۳ – با احتساب میانگین تعداد ۴۰ نفر معتاد مقیم در هر مرکز اقامتی درمان و بازتوانی معتادان و باتوجه به اقامت ۳۰ روزه به عنوان یک دوره درمان، براین اساس روزانه تعداد ۶/۱ نفر معتاد در هر مرکز پذیرش می شود. با در نظر گرفتن فعالیت حدود ۱۱۰۰ مرکز در سطح کشور، روزانه تعداد ۱۶۰۰ نفر از معتادان
در مراکز مزبور مورد پذیرش و تحت درمان قرار می گیرند. بدون تردید، جمع آوری ، ساماندهی و نگهداری و درمان تعداد ۱۶۰۰ نفر معتاد بطور ماهانه هزینه بسیار سنگینی را به دولت تحمیل خواهد کرد.